Forum Moja droga Strona Główna Moja droga
Forum religijne
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

BIBLIJNE TEKSTY O NIEDZIELI ITD

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Moja droga Strona Główna -> Ciekawe linki
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Tomasz G
VIP
VIP



Dołączył: 14 Wrz 2011
Posty: 1979
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 1/5

PostWysłany: Pon 18:18, 02 Mar 2020    Temat postu: BIBLIJNE TEKSTY O NIEDZIELI ITD

BIBLIJNE TEKSTY O NIEDZIELI I SOBOBCIE CZYLI SABAT POD OBSTRZALEM ...

Zmartwychwstanie Jezusa

Pierwsza grupa tekstow wymieniajacych niedziele mowi, ze Chrystus zmartwychwstal pierwszego dnia tygodnia (Mt.28:1-2; Mk.16:1-2.9); Lk.23:56; Lk.24:1; J.20:1). W zadnym z nich nie ma jednak najmniejszej sugestii, aby zaczac swiecic ten dzien w miejsce sabatu.

W calej Biblii nie ma wzmianki, aby Pan Jezus czy apostolowie uczynili niedziele pamiatka zmartwychwstania. Nowy Testament swiadczy, ze pamiatka smierci i zmartwychwstania Chrystusa jest Wieczerza Panska oraz chrzest (Rz.6:3-6).

Wszystkie obrzedy, jakie chrzescijanie mieli obchodzic sa w Biblii wsparte klarownym nakazem Panskim (np. sabat, Wieczerza Panska, chrzest). Nie ma takiego ustanowienia, co do niedzieli jako pamiatki zmartwychwstania.

Spotkanie uczniow pierwszego dnia tygodnia (J.20:19)

Czy uczniowie Jezusa zebrali sie w niedziele razem, aby uczcic zmartwychwstanie, tworzac tym spotkaniem precedens dla niedzielnych nabozenstw? Przeczytajmy, co mowi Nowy Testament:

"A gdy nastal wieczor owego pierwszego dnia po sabacie i drzwi byly zamkniete tam, gdzie uczniowie z bojazni przed Zydami byli zebrani, przyszedl Jezus, stanal po srodku i rzekl do nich: 'Pokoj wam!'" (J.20:19). [podkreslenia moje]


Apostolowie zamkneli sie nie po to, aby uczcic zmartwychwstanie Jezusa uroczystym nabozenstwem, lecz z bojazni przed Zydami, aby nie podzielic losu Jezusa: "Albowiem jeszcze nie rozumieli Pisma, ze musi powstac z martwych" (J.20:9). Nawet, gdy Pan Jezus stanal posrod nich tego wieczora, musial ich przekonywac, ze naprawde zmartwychwstal (Lk.24:36-45), gdyz uczniowie nie wierzyli jeszcze w Jego zmartwychwstanie.

Wezmy tez pod uwage pewna techniczna kwestie, a mianowicie, gdy Jezus stanal miedzy nimi byl to juz wieczor, zas w czasach biblijnych dzien zaczynal sie i konczyl o zmierzchu (Rdz.1:5.8; Kpl.23:32). Spotkanie to mialo miejsce w niedziele wieczorem, a wiec gdy zaczynal sie juz drugi dzien tygodnia. Jesli spotkanie uczniow ze zmartwychwstalym Jezusem mialoby dac podstawe pod zmiane dnia nabozenstwa, to nalezaloby swiecic drugi dzien tygodnia (poniedzialek), a nie pierwszy!

Odkladanie darow pierwszego dnia tygodnia (1Kor.16:2)

"Pierwszego dnia w tygodniu niech kazdy z was odklada u siebie i przechowuje to, co moze zaoszczedzic, zeby skladki wnoszono nie dopiero wtedy kiedy ja przyjde" (1Kor.16:2).

Powyzszy tekst wymienia niedziele, zarazem jednak przyswiadcza, ze nabozenstwa NIE odbywaly sie w czasach apostolskich w niedziele. Apostol Pawel polecil, aby wierzacy odkladali dziesieciny i dary pierwszego dnia tygodnia (w niedziele), gdy ustalany byl tygodniowy budzet, zamiast dopiero wtedy gdy do nich przychodzil w dniu nabozenstwa. Kalkulowanie wielkosci daru dopiero w dniu nabozenstwa odwracaloby umysly ku sprawom przyziemnym, nie mowiac o tym, ze pod koniec tygodnia domowy budzet mogl byc pusty.

Zwrocmy uwage, ze dary kazdy mial sam (gr. par heauto), czyli prywatnie odlozyc pieniadze "u siebie", a wiec w domu, i tam je "przechowac" do dnia nabozenstwa. Wynika z tego jasno, ze nie chodzilo o niedziele. Apostol Pawel przychodzil na nabozenstwa zawsze w sabat (Dz.13:14.42-48; 17:1-4; 18:4). Wtedy to, zgodnie z jego zaleceniem, nalezalo skladac dary odlozone pierwszego dnia tygodnia "u siebie" i "przechowane" przez caly tydzien.

Warto przy tej okazji zwrocic uwage, ze apostol Pawel okresla tu niedziele "pierwszym dniem po sabacie" (gr. kata mian sabbaton), nie zas "dniem slonca" (lac. dies Solis) czy "dniem Panskim". Potwierdza to, ze pierwsi chrzescijanie, zarowno pochodzenia zydowskiego jak poganskiego uzywali w swoim codziennym zyciu kalendarza biblijnego, w ktorym sabat byl punktem odniesienia dla pozostalych dni.

Lamanie chleba (Dz.20:7)

"A pierwszego dnia po sabacie, gdy sie zebralismy na lamanie chleba, Pawel, ktory mial odjechac nazajutrz, przemawial do nich i przeciagnal mowe, az do polnocy... a wrociwszy na gore lamal chleb i spozywal, i mowil dlugo, az do switania, i tak odszedl" (Dz.20:7.11).

Niektorzy uzywaja tego tekstu, aby uzasadnic swiecenie niedzieli. Czy jednak lamanie chleba wyroznialo jakis dzien nad inne? Nie, poniewaz uczniowie zbierali sie w tym celu kazdego dnia. W Dziejach Apostolskich czytamy: "codziennie tez jednomyslnie uczeszczali do swiatyni, a lamiac chleb po domach, przyjmowali pokarm z weselem i w prostocie serca". (Dz.2:46).

W czasach biblijnych doba trwala od zmierzchu do zmierzchu (Rdz.1:5; Mk.1:32). Sabat zaczynal sie w piatek wieczorem i konczyl w sobote wieczorem. Powyzszy tekst potwierdza, ze apostol Pawel spotkal sie z wierzacymi w sobote. Spotkanie przeciagnelo sie poza zmierzch. Rozpoczal sie wiec pierwszy dzien tygodnia, choc my powiedzielibysmy, ze byl to sobotni wieczor, i tak to oddaja niektore wspolczesne przeklady.(3)

Zydzi od starozytnosci po czasy wspolczesne spotykaja sie wieczorem w sobote, aby spozywac wspolnie chleb i cieszyc swoim towarzystwem. W ten sposob wydluzaja dzien sabatu, na ktory czekaja caly tydzien. Podobny charakter mialo wspomniane spotkanie Pawla. Przeciagnelo sie do poznego wieczora, a wiec gdy rozpoczal sie juz pierwszy dzien tygodnia, a nawet do poranka, kiedy to apostol pozegnal sie i ruszyl w droge.

Czy Pawel, gdyby pierwsi chrzescijanie swiecili niedziele, wyruszylby w meczaca piesza podroz, zamiast pozostac z nimi na niedzielnym nabozenstwie?

Dzien Panski (Ap.1:10)

Apostol Jan napisal: "W dzien Panski popadlem w zachwycenie" (Ap.1:10). W tym wersecie, ani w kontekscie nie pojawia sie slowo "niedziela", ani "pierwszy dzien tygodnia". Wczytanie tej idei w tekst biblijny jest sprzeczne z zasadami hermeneutyki biblijnej.

Tekst mowi "dzien Panski", nie identyfikujac dnia tygodnia. Apostol Jan zapewne wychodzil z zalozenia, ze jest oczywiste o jaki dzien chodzi, gdyz w I wieku chrzescijanie powszechnie swiecili siodmy dzien tygodnia.

Jesli pozwolimy Biblii interpretowac sama siebie, co jest najlepsza zasada hermeneutyki, zobaczymy ze "dniem Panskim", gdy chodzi o dzien tygodnia jest w Pismie Swietym zawsze sabat. Jezus "jest Panem sabatu" (Mk.2:2. Bog nazywa go "swoim swietym dniem" (Iz.58:13). Przykazanie IV mowi, ze sobota to "sabat Pana" (Wj.20:10). Sobota swiecona bedzie jako "dzien Panski" takze na nowej ziemi (Iz.66:23).


Czy chrzescijan nie obowiazuje juz swiecenie Soboty ....

Oto kilka z tych, ktore cytowane sa niekiedy przeciwko zachowywaniu IV przykazania Bozego (Wj.20:8-11).

Kolosan 2:14-17

"[Chrystus] wymazal obciazajacy nas list dluzny, ktory sie zwracal przeciwko nam ze swoimi wymaganiami, i usunal go, przybiwszy do krzyza... Niechze was tedy nikt nie sadzi z powodu pokarmu i napoju, albo z powodu swieta lub nowiu ksiezyca badz sabatu. Wszystko to sa tylko cienie rzeczy przyszlych; rzeczywistoscia natomiast jest Chrystus." (Kol.2:14-17)

Czy powyzszy tekst mowi o sabacie z Dekalogu czy o nakazach o charakterze ceremonialnym? Odpowiedz na to pytanie wymaga zapoznania sie z kontekstem wypowiedzi apostola Pawla. Wezmy pod uwage wszystkie kryteria podane przez apostola Pawla, a wowczas latwo bedzie odpowiedziec jakie przykazania mial on na mysli.

List do Kolosan 2:16-17 Dziesiec Przykazan Nakazy Ceremonialne

Zwrocmy uwage, ze Dziesiec Przykazan nie mowi o jedzeniu czy piciu. Nie wskazywaly tez na Golgote. Dekalog nie wspomina ani slowem o swietach zydowskich czy nowiach ksiezyca. Natomiast wszystkie te rzeczy wystepuja w nakazach ceremonialnych, ktore byly tez cieniem wskazujacym na Golgote:

"Prawo bowiem posiadajac tylko cien przyszlych dobr, a nie sam obraz rzeczy, przez te same ofiary, corocznie ciagle skladane, nie moze nigdy udoskonalic tych, ktorzy sie zblizaja". (Hbr.10:1-2)

Nakazy ceremonialne obejmowaly kwestie pokarmow i napojow: "To sa czasy swiete dla Pana, na ktore bedziecie dokonywac swietego zwolania, aby skladac ofiare spalana dla Pana: ofiare calopalna, ofiare pokarmowa, ofiare krwawa i ofiare plynna" (Kpl.23:37).

Z wypowiedzi apostola Pawla wynika, ze to ofiary, jakie skladano w sabaty, nowie oraz swieta byly cieniem wskazujacym na Chrytusa. Slowo "cien" (gr. skia) nie moze odnosic sie do sabatu, ktory jest pamiatka stworzenia (Wj.20:11). Nie mogl wskazywac na smierc Chrystusa, poniewaz ludzkosc otrzymala go zanim pojawil sie grzech i potrzeba odkupienia (Rdz.2:2-3). Takze nowie ksiezyca nie byly cieniem wskazujacym na Golgote (Iz.66:23).

Cieniem wskazujacym na Jezusa byly natomiast specjalne ofiary skladane w sabaty, dni nowiu i doroczne swieta. Szczegolowo omawia te kwestie dwudziesty osmy rozdzial ksiegi Liczb, ktory stanowi wazny kontekst dla prawidlowego zrozumienia fragmentu Listu do Kolosan.

Identyczna fraza, jak w Liscie do Kolosan wystepuje w Biblii wielokronie (Lb.28; 2Krn.2:3; 8:13; 31:3 Neh.10:34) zawsze w kontekscie specjalnych ofiar skladanych w sabaty, nowie i doroczne swieta. Na te ofiary wskazuja wszystkie miejsca w Biblii, ktore wymieniaja te sekwencje.

Niektorzy sadza, ze tam, gdzie mowa o sabatach chodzi w doroczne swieta zydowskie, ktore rowniez nazywano "sabatami", co jest prawda (Kpl.23:38; 16:31). Jednakze, chronologiczna sekwencja, ktora posluguje sie apostol Pawel, przechodzac od swiat dorocznych, przez miesiaczne nowie i tygodniowe sabaty sugeruje, ze chodzilo o tygodniowe, a nie doroczne sabaty. Inaczej Pawel nie wymienialby z osobna swiat dorocznych w tym samym zdaniu (Kol.2:16).

Efezjan 2:15

"On zniosl zakon przykazan i przepisow, aby czyniac pokoj, stworzyc w sobie samym z dwoch jednego nowego czlowieka."

Niektorzy twierdza, ze skoro Jezus zniosl "prawo" (zakon) to znaczy, ze Dziesiec Przykazan juz ich nie obowiazuje. Opieraja sie na blednym zalozeniu, iz Pismo Swiete mowi tylko o jednym prawie. Niewlasciwosc tego rozumowania nietrudno wykazac na podstawie innego cytatu tego samego apostola Pawla:

"Czy wiec przez wiare obalamy Prawo? Zadna miara! Tylko Prawo wlasciwie ustawiamy ...jedynie przez Prawo zdobylem znajomosc grzechu. Nie wiedzialbym bowiem, co to jest pozadanie, gdyby Prawo nie mowilo: Nie pozadaj!... Prawo samo jest bezsprzecznie swiete: swiete, sprawiedliwe i dobre jest tez przykazanie" (Rz.3:31; 7:7.12).

Powyzsze slowa apostola Pawla potwierdzaja, ze slowo "prawo" ma w Biblii wiecej niz jedno znaczenie. Moze sie ono odnosic do calego Piecioksiegu Mojzeszowego (Lk.24:44), do samych Dziesieciu Przykazan (Jk.2:10-12; Rz.7:7), do zydowskiego systemu religijnego (J.1:17; Dz.18:13-15), do ogolnej zasady (Rz.7:21-23), do prawa rytualnego, zwanego ceremonialnym (Hbr.7:12: Lk.2:23-24).

Biblijne prawa mozna tez sklasyfikowac jako np. cywilne, karne, zdrowotnosciowe, moralne, kaplanskie, wojenne, obyczajowe, dziesiecin, obrzezki. Zydzi nie rozgraniczali miedzy nimi, bo autorem wszystkich byl Bog, a poniewaz ich panstwo mialo teokratyczny charakter wszystkie te prawa mialy normatywny charakter.

Prawa moralne czy zdrowotnosciowe nie stracily aktualnosci. Natomiast ze smiercia Chrystusa i updakiem panstwa izraelskiego (Dn.9:24-27) anulowane czy zawieszone zostaly (1) prawa zwiazane ze sluzba ceremonialna; (2) prawa, ktore wiazaly sie scisle z Izraelem, jako ludem Bozym w sensie w terytorialnym i narodowosciowym.

Na przyklad prawa militarne (np. sposob wyruszania do boju), niektore prawa obyczajowe (np. zakaz nacinania brody) niektore prawa rodzinne (np. lewiratu czy rozwodowe), niektore prawa karne (np. oko za oko, zab za zab czy palenie osob zaangazowanych w okultyzm);

W smierci Chrystusa i Jego sluzbie znalazly wypelnienie prawa ceremonialne (kaplanskie, rytualne, czy obrzezki). Apostol Pawel nazwal je "cieniem" wkazujacym na smierc i sluzbe Chrystusa (Kol.2:14-16), wyraznie rozrozniajac miedzy nimi, a przykazaniami moralnymi: "Obrzezanie nie ma zadnego znaczenia i nieobrzezanie nie ma zadnego znaczenie, ale tylko przestrzeganie przykazan Bozych" (1Kor.7:19).

Porownanie tego, co Biblia mowi o prawie moralnym, zwanym Dekalogiem z nakazami o ceremonialnym charakterze pomoze nam zrozumiec, jakie "prawo przykazan i przepisow" zostalo zniesione w rezultacie smierci Chrystusa.

Prawo Dziesieciu Przykazan


Prawo Ceremonialne
Obwieszczone przez Boga (Wj.20:1.22) Obwieszczone przez Mojzesza (Wj.24:3)
Spisane przez samego Boga (Wj.31:18; 32:16) Spisane przez Mojzesza (Wj.24:4; Pwt.31:9)
Spisane na tablicach kamiennych (Wj.31:1 Spisane w ksiedze (Wj.24:4.7;Pwt.31:24)
Przekazane Mojzeszowi przez Boga (Wj.31:1 Przekazane Lewitom przez Mojzesza (Pwt.31:25-26)
Zlozone w Arce przez Mojzesza (Pwt.10:5) Zlozone obok Arki przez Lewitow (Pwt.31:26)
Zawiera nakazy moralne (Wj.20:3-17) Zawiera nakazy rytualne (Kpl.;Pwt.)
Istnialo przed grzechem (Rz.4:15) Dodane z powodu grzechow (Gal.3:19)
Ujawnia grzech (Rz.7:7) Nakazuje ofiary za grzech (Kpl.)
Przekroczenie go jest grzechem (1J.3:4), zas ci ktorzy lamia chocby jedno z przykazan Dekalogu ponosza "wine za wszystkie" (Jk.2:10)

Nie przestrzeganie go nie powoduje grzechu (Rz.4:15),gdyz prawo to jedynie wskazywalo na smierc Chrystusa, i od tego czasu nie jest wiazace (Ef.2:15)
Wciaz obowiazuje (1Kor.7:19) Juz nie obowiazuje (1Kor.7:19)
Nie przeminie (Lk.16:17), gdyz jest wieczne (Ps.119:89) Przeminelo (Kol.2:14-16)
Bedzie nas sadzic (Jk.2:12) Nikt nas nie moze sadzic z jego powodu (Kol.2:16)
Zachowujac je otrzymujemy blogoslawienstwo (Jk.1:25) Zachowujac je nie otrzymujemy zadnego blogoslawienstwa (Gal.5:6)
Wiara w Chrystusa utwierdza je (Rz.3:31) Wiara w Chrystusa obala je (Ef.2:15)
W Chrystusie Bog okazal "wielkosc i wspanialosc Prawa" (Iz.42:21) Chrystus "skreslil zapis dluzny obciazajacy nas nakazami" (Kol.2:14)

Slowo "prawo" uzywane jest czasem w Nowym Testamencie w pejoratywnym sensie, gdy mowa o probach zbawienia z uczynkow, zamiast z laski, "jako ze z uczynkow Prawa zaden czlowiek nie moze dostapic usprawiedliwienia w Jego oczach. Przez Prawo bowiem jest tylko wieksza znajomosc grzechu" (Rz.3:20). Proba zachowania Prawa wlasnym wysilkiem sciaga przeklenstwo (Gal.3:13).

Nawroceni chrzescijanie nie sa dluzej pod prawem Dziesieciu Przykazan, jako przewodnikiem, ktory prowadzil ich do Chrystusa (Gal.3:24-25). Odkad Go przyjelismy, Duch Swiety prowadzi nas droga wiary (Gal.5:1, ktora jednak nie obala przykazan, lecz je w nas utwierdza: "Czy wiec przez wiare obalamy Prawo? zadna miara! Tylko Prawo wlasciwie ustawiamy" (Rz.3:31).
Galacjan 4:10

"Teraz jednak, gdybyscie Boga poznali i, co wiecej, Bog was poznal, jakze mozecie powracac do tych bezsilnych i nedznych zywiolow, pod ktorych niewole znowu chcecie sie poddac? Zachowujecie dni, swieta nowiu i lata!" (Gal.4:9-10)

Czy apostol Pawel mial tu na mysli sobote? Nie, po pierwsze, gdyz sabat ustanowiony zostal jako swiety dzien w siodmym dniu stworzenia, a wiec na dlugo przed systemem ceremonii i swiat nadanych Mojzeszowi na gorze Synaj (Rdz.2:1-3; Wj.20:8-11). Po drugie, jesli swiecenie sabatu poddaje w niewole, to sam Stworca zniewolilby sie, gdy odpoczal w pierwszy sabat po stworzeniu ziemi, co byloby absurdalna konkluzja.

Apostol Pawel ma na mysli zydowski kalendarz swiatynny. Pod wplywem judaistow zachowujacych ceremonie i tradycje zydowskie, zaadoptowali je takze chrzescijanie w Galacji. Chodzilo zapewne o dni postu (Rz.14:2), swieta (Kpl.23), nowie ksiezyca (Lb.28:11-15) oraz lata sabatowe i jubileuszowe (Wj.23:10-11; Kpl.25:8-12).
Rzymian 14:5-6

"Jeden czyni roznice miedzy poszczegolnymi dniami, drugi zas uwaza wszystkie za rowne: niech kazdy sie trzyma swego przekonania! Kto przestrzega pewnych dni, przestrzega ich dla Pana, a kto jada wszystko -- jada dla Pana. Bogu przeciez sklada dzieki. A kto nie jada wszystkiego -- nie jada ze wzgledu na Pana i on rowniez dzieki sklada Bogu." (Rz.14:5-6)

Tlo powyzszej wypowiedzi jasno wskazuje, ze chodzi o kwestie jedzenia lub nie jedzenia w niektore dni, czyli o post. Niektorzy z wczesnych chrzescijan nie jadali miesa w srody i piatki, a inni jadali w te dni mieso. Pawel mowi: "Niech sie kazdy trzyma wlasnego przekonania" (Rz.14:5). Kontekst wyklucza odniesienie powyzszego fragmentu np. do swiecenia sabatu.
Ewangelia Jana 20:19

"A gdy nastal wieczor owego pierwszego dnia po sabacie i drzwi byly zamkniete tam, gdzie uczniowie z bojazni przed Zydami byli zebrani, przyszedl Jezus, stanal posrodku i rzekl do nich: 'Pokoj wam'". (J.20:19)

Czy uczniowie spotkali sie w niedziele po smierci Jezusa, aby uczcic Jego zmartwychwstanie? Nie, poniewaz nie wiedzieli wtedy o Jego zmartwychwstaniu, ani nawet nie wierzyli w nie jeszcze. Zebrali sie przy zaryglowanych drzwiach: "z bojazni przed Zydami". Ich spotkanie nie moze wiec byc podciagniete pod uroczyste nabozenstwo ku czci zmartwychwstania!
1 List do Koryntian 16:2

"Pierwszego dnia w tygodniu niech kazdy z was odklada u siebie i przechowuje to, co moze zaoszczedzic, zeby skladki wnoszono nie dopiero wtedy, kiedy ja przyjde." (1Kor.16:2)

Tekst mowi o odkladaniu pieniedzy w niedziele. Czy dowodzi to, ze nabozenstwa juz w czasach apostolskich odbywaly sie w niedziele? Nie, gdyz pieniadze nalezalo odlozyc "u siebie" w domu, zas do kosciola przyniesc je dopiero w dzien nabozenstwa, co dowodzi jedynie tego, ze nabozenstwo przypadalo na inny dzien, niz niedziela.

Bog nie chcial, aby ludzie zaprzatali sobie umysly tym, ile moga zlozyc w darze dopiero podczas sobotniego nabozenstwa, dlatego apostol Pawel zalecil, aby zrobili to juz pierwszego dnia tygodnia, to jest wtedy, gdy ustalano budzet na caly nadchodzacy tydzien.

Apostol Pawel spotykal sie w sobote z chrzescijanami (Dz.18:4), zarowno zydowskiego jak poganskiego pochodzenia. Zwrocmy uwage, ze wsrod mieszkancow Koryntu apostol przebywal "i glosil im slowo Boze przez rok i szesc miesiecy" (Dz.18:11), a wiec spotkal sie z nimi w 78 sabatow, ani razu nie sugerujac zmiany dnia nabozenstwa. Nie bylo po temu podstaw.
Dzieje Apostolskie 20:7

"W pierwszym dniu po szabacie, kiedy zebralismy sie na lamanie chleba, Pawel, ktory nazajutrz mial odjechac, przemawial do nich i przedluzyl mowe az do polnocy." (Dz.20:7)

W czasach biblijnych dzien zaczynal sie i konczyl o zmierzchu (Rdz.1:5; Mk.1:32). Sabat zaczynal sie o zachodzie slonca w piatek i konczyl o zmierzchu w sobote, zas pierwszy dzien tygodnia zaczynal sie o zachodzie slonca w sobote.

Najprawdopodobniej apostol Pawel spotkal sie z chrzescijanami w sobote, aby lamac chleb. ich spotkanie przeciagnelo sie do polnocy, czyli do pierwszego dnia po sabacie. Rankiem w niedziele apostol ruszyl w dalsza droge. Gdyby pierwsi chrzescijanie swiecili ten dzien, Pawel pozostalby z nimi na niedzielnym nabozenstwie, ale tak nie bylo!

Powyzszy material pochodzi z Apendyksu ksiazki Apokalipsa: Czasy konca w proroctwach Biblii.

https://youtu.be/b6d4CSsjKKE?list=PLu__E2EF6mUML0IXd7aeQ5ZllZxibkeIM

ps :

Czy sabat obowiazuje w Nowym Przymierzu - debata (NAPISY PL)

https://youtu.be/x59v-dvBbKU


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Moja droga Strona Główna -> Ciekawe linki Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin