Moja droga

Pubescent

Witam, jestem nowy na forum, nie ma potrzeby chyba zakładania nowego tematu, więc tutaj się przedstawię, nazywam się Aleks i przyszedłem tutaj z powodu by zobaczyć opinie na temat moich poglądów oraz zobaczyć jak to wygląda z perspektywy osób o innym stanowisku.

Według moich rozważań na temat Boga, bądź Bogów każdy kto mówi, że Bóg/Bogowie istnieją na 100% lub że nie istnieją na 100% są w ogromnych, gdyż istota Boska jest istotą irracjonalna czyli człowiek poprzez wiedzę nie jest stanie udowodnić istnienia lub nieistnienia istoty Boskiej, bo do takich celów są potrzebne racjonalne argumenty przez które dowodzi się że dana istnieje lub dana rzecz jest prawdziwa. Tak więc jeśli Boga nie da się ująć w ramy racjonalizmu, więc w mojej opinii trafne będzie, że ktoś może uważać, że wierzy w Boga lub też w niego nie wierzy. Myślę, że wszyscy zgodzą się z takim myśleniem i nie ma co tutaj wnikać dalej, chce jedynie pokazać, że mój stosunek do istnienia Boga jest neutralny, chociaż w obecnej chwili nie widzę w sobie osoby wierzącej, ale staram się szukać Boga i raczej nigdy tego nie przestanę robić, ale o tym wspomniałem już wcześniej.

Powodem założenia tego tematu jest moje zdanie na temat religii (Głównie na temat religii chrześcijańskiej-katolickiej, bowiem z nią mam najwięcej styczności ). Przechodząc do sedna sprawy uważam, że człowiekowi do prawdziwej wiary nie jest potrzebna żadna instytucja o charakterze wspólnotowym, w naszej kulturze jest to kościół. Zebrałem dla mojej tezy kilka argumentów:

- Człowiek ma wolna wole ( według Biblii od Boga ) co powoduje, że każdy człowiek będzie postrzegał wiarę inaczej, oczywiście silniejsza jednostka będzie powodowała, że do swojego stosunku do wiary będzie przekonywała innych - w ten sposób tworzy się grupa ludzi, która ma na temat religii podobne zdanie i nie dopuszcza do siebie, że mogli by być w błędzie. Spotkanie się wielu takich wspólnot religijnych co przy dzisiejszej globalizacji jest sprawą oczywistą prowadzi do antagonizmów na tle religijnym. Zaobserwować to zjawisko można na licznych wojnach religijnych, które występowały w przeszłości, występuje teraz i zapewne będą występowały jeszcze bardzo długo.

- To, że występuje tak wiele religii pokazuje, że nie można dowieść, która religia jest prawdziwa "Tą daną od Boga" więc uczestniczenie w życiu religijnym danej religii jest po prostu stratą czasu, która nie zbliży nas w żaden sposób do Boga, jedynie sprawi, że będzie się uważać, że jest się bliżej istoty Boskiej, a będzie się tylko bliżej obrzędów religijnych, które wymyślił człowiek na przestrzeni dziejów. Jest to dla mnie szalenie niebezpieczne zjawisko, gdyż przez takie zbliżanie się każda religia będzie uważać, że tą wiarygodną i będzie posiadać na to w ocenie wyznawców argumenty potwierdzające słuszności swojej religii i wykluczające istnienie innych co potwierdza wcześniejsze antagonizmy.

- Usłyszałem kiedyś od osób duchownych, że religia sprawia, że człowiek jest moralny - bardzo głupie w mojej ocenie, w mojej ocenie logiczne jest, że człowiek powinien postępować moralnie sam z siebie, a nie dlatego, że takie postępowanie sprawi, że stanie bliżej Boga i uzyska zbawienie. Ten argument nie był chyba konieczny, ale pokazuje, że osoby duchowne nie zawsze są osobami z powołania, ale o tym za chwile.

- Weźmy pod lupę "nasze" chrześcijaństwo, co sprawiło, że właśnie chrześcijaństwo stało się tak wielką religia ? Wartym dodania faktem jest też chrześcijaństwo nie jest zbytnią oryginalną, widać w niej duże wzorowanie na poglądach Zaratustry czy z judaizmu. Wszystkie dzisiejsze religie nie są zbyt oryginalne, bo powstały w wyniku przeobrażeń, łączenia się starożytnych religii. Tak więc powodem dlaczego chrześcijaństwo stało się wielką religia jest niewątpliwe starożytny Rzym i jego prowincje. Ludność uboga cesarstwa Rzymskiego na przełomie I/II w. n.e potrzebowała religii ( tak, był to okres kiedy religia była potrzebna ). Było to związane z ich stale pogarszającą się sytuacją życiową, a więc widmo wspaniałego życia po śmierci, jeśli będzie się żyło zgodnie z zasadami nowej religii napawało optymizmem. Tak więc chrześcijaństwo nie powstało z potrzeby kontaktu z Bogiem, tylko z potrzeby, że ludność biedna, nie wykształcona będzie wierzyła w coś co pozwoli im lepiej znosić trudy życia.

- To, że chrześcijaństwo stało, się religia ludzi biedniejszych, gorzej wykształconych, co chyba można wyraźnie dostrzec aż dziś - sprawiło, że osoby u władzy tej religii mogły zacząć manipulować ludźmi, państwa w średniowieczu przyjmowały chrześcijaństwo by zwiększyć swoją pozycje w Europie, musiały płacić kościołowi pieniądze, co powodowało, że chrześcijaństwo stawało się coraz potężniejsze z rzeszą nieświadomych wyznawców. Reformacja w XVI w tak naprawdę nic nie przyniosła, dała jedynie, że więcej osób mogło manipulować, kontrreformacja robiła to samo - barokowy przepych sprawiał, że ludzie zwracali do katolicyzmu, gdyż liczyli na to po śmierci, więc nawet w tym okresie katolicyzm rozbudzał w człowiekowi materializm, hedonizm. Podobnie jest dzisiaj, warto zwrócić uwagę, że pseudoosób wierzących jest w Polsce bardzo dużo, głownie w ludności o gorszym statusie materialnym widząc w wierze głoszącej o osoby lepszym statusie materialnym liczą na lepsze życie po śmierci poprzez wykonywanie śmiesznych instrukcji.

- Warte zaznaczenia na koniec jest też, że osoby, które naprawdę widząc sens w Bogu, nie potrzebują rozgłosu do wiary, szukają ciszy, wierzą na swój sposób, na swój sposób wiarę interpretują, żadna instytucja im nie jest potrzebna by być blisko z Bogiem. Owszem wiele takich osób chodzi do kościoła, ale z powodu, że znajdują tak wyciszenie i mogą tam pobyć sam na sam z Bogiem w którego wierzą, a świat zewnętrzny dla nich wtedy nie istnieje.

Podsumowując: napisałem chyba 1/100 tego co chodzi mi często po głowie i pewnie dużo rzeczy była tu niespójna i bardzo krótko opisaną bez większego wdrożenia się w temat, ale na to nie pora jeszcze. Jest to moja pierwsza próba spisania tego co myślę, a jest tego bardzo dużo, a religia w tych rozważaniach stanowi małą część. Liczę, że ktoś znajdzie czas by to przeczytać i podzielić się swoim zdaniem - zgodzić się ze mną lub mi zaprzeczyć.

Zorian

Pubescent

Wiara w wiarę: Sama w sobie, nadzieja, życzenia, amulety, święte relikwie, symbole, pozytywne myślenie, dobre intencje, modlitwa, przekleństwa, voodoo, magiczne zaklęcia, wróżbici, medium itd. nie robią nic więcej niż dawanie ludziom poczucia, że mają jakąkolwiek kontrolę nad życiem. Są one tylko strategiami przetrwania.

Religia jest tylko sposobem interpretacji Boga. Żadna religia nie jest w stanie potwierdzić istnienia Boga ani osądzić jakim Bóg jest, przez wszystkie lata w których człowiek stał się istotą inteligentom nie był w stanie zrobić nic i nie będzie w stanie nic zrobić by istoty Boskie poznać. Jest to ponad naszą misją. Dobro nie zależy od Boga, dobro jest w człowieku, jeśli człowiek będzie czynić dobro będzie się zbliżać do Boga ( jeśli on istnieje ) i nic nie jest potrzebne do czynienia dobra jak tylko człowiek.

Zorian