Moja droga

Madziowa

musze usunac

1988_2010

Witaj.
Te wszystkie doświadczenia, które opisujesz, na pewno są dla Ciebie bardzo przykre. Nikt nie chce, aby jego bliscy cierpieli. Jednak, nie Ty jedna borykasz się z takimi problemami. Najważniejsze abyś nie myślała, że to jakieś fatum albo, że to Twoja wina. Z każdej sytuacji jest wyjście. Wiem, że możesz sobie pomyśleć "łatwo jej mówić" ale wiem co mówię. Sama choruję na dwie dość ciężkie choroby, które nie są wyleczalne. Moja mama też jest dość poważnie chora. Na początku się martwiłam, ale teraz wiem, że nie ma po co, to w niczym nie pomoże. Teraz studiuję (swego czasu studiowałam dwa kierunki jednocześnie), podróżuję jak tylko mogę i staram cieszyć się życiem (chodź wiem, to nie zawsze jest takie łatwe).
Nigdy nie jest tak, że każdy w rodzinie jest zdrowy, jest masę nowotworów, chorób cywilizacyjnych. Nie ma rodzin, w których 100% członków jest zdrowych. Trzeba nauczyć się z tym wszystkim żyć.
Jeżeli czujesz, że sobie nie radzisz ze swoimi problemami, może powinnaś poszukać jakiegoś psychologa, psychoterapeuty. Na pewno jest ktoś taki w Twojej okolicy.
Nie poddawaj się.

Rania

gorzej to juz chyba byc nie moze:) ale pamietaj ze w zyciu zawsze jest pod gorke potem z gorki, potem znowu pod itd,itd
widocznie jestes osoba bardzo silna skoro Bog naklada na ciebie takie wydarzenia, wielu by sie poddalo
zawsze mozna powiedziec...inni maja gorzej
jestes jeszcze mloda, cale zycie przed toba i tylko od ciebie zalezy jak ono bedzie wygladalo:)
i nie zapomni o modlitwie, do Boga

barti91

Ja myślę ,że to wszystko są ciężkie krzyże , które ciążą a nie raz ranią. Ale czasem taka jest droga za Chrystusem. On mówi do nas ,że "jeżeli chcesz iść za mną to wejś swój krzyż i coś ze mną ,drogą krzyżowa" . Ty i twoja rodzina już idzie tą droga, już niesiecie ten krzyż , i może za życia jest to bez sensu, ale za to będzie mieć wielką moc w niebie.

Jedyne co możesz robić to walczyć i nieść ten krzyż dalej. Powiedz o wszystkim Panu ( powiedz wszystko to co ci leży na "wątrobie" Jezyk

. Myślę , że mocnym doświadczeniem ,będą wspólne rodzinne modlitwy.

A ja sam osobiście tak ,że zapewniam o modlitwie.

maro110

barti91

Owszem maro110. Takie było ,życie Jezusa. Ale to tylko jedna strona medalu. Drugą są wszystkie , zniewagi i próby przechwycenia przez faryzeuszy i uczonych w piśmie , modlitwy na pustyni, bo ludzie nie dawali spokoju i odpoczynku , natręctwa tych który w niego uwierzyli i tych którzy nie uwierzyli. A mogę się założyć ,że dzieciństwo miał spaprane , bo był uznawany przez większość , jako dziecko nie ślubne ( jeszcze w tamtych czasach), a sam początek narodziny w śmierdzącej i brudnej szopie.

A to , że ludzie dawali mu jeść , to tylko ich dobra wola on im nie kazał, a sam myślę że też łowił ryby itp. Co więcej dbał aby oni nie chodzili głodni.

maro110

barti91

Tak oczywiście ,że Józef , Maryja i wielu ludzi uznawali Jezusa i wierzyli w niego . Ale też byli tacy, którzy mówili ,że głosi brednie ,że bluźni. I nawet raz został przez to wyrzucony z miasta (fragment z ewangelii Mateusza chyba).

Ja nie mówię ,że życie Jezusa było bardzo ciężkie, one było takie jak każdego innego człowieka kiedyś i dziś. Co zresztą potwierdzasz.
Życie te było po prostu zwyczajne . Raz z ciężkimi i trudnymi sytuacjami a raz z lekkimi , smutne lub radosne. Tak jak w życiu twoim i moim.

A jak byś mógł mieć życie takie jak Jezus. To chciał byś???

Bo ja bym się zastanowił. Choć może bym i przyjął , bo różniło by się tylko tym ,że były by inne problemy no i może znacznie gorsza śmierć.

Rania

Madziowa napisala bo szuka pomocy, a wy zboczyliscie z tematu.... ja nie wiem czy dyskusja na temat czy Jezus pokoj z nim mial ciezke czy latwe zycie cos Madziowej pomoze Confused

Madziowa pamietaj nie jestes sama Very Happy

Madziowa

Dzięki wielkie za te wszystkie odpowiedzi ,każda w jakiś sposób mi pomogła Mruga

myślę ,ze może być dobrze chociaż są takie dni ,że po prostu nie daje rady.Ostatnio ktoś mi powiedział,że każdy dostaje tyle ile potrafi udźwignąć . I chyba tego będę się trzymać.

1988_2010

Głowa do góry, będzie dobrze! Wesoly

Trzymaj się i pamiętaj o modlitwie.

salwinia

Bóg im bardziej kogoś kocha, tym bardziej go doświadcza.
Zauważ, że w ewangelii Janowej nie ma słowa o Szymonie z Cyreny. Jan w ten sposób mówi o tym, że krzyż jest nasz własny. I my sami musimy go dźwigać... Jan Paweł II mówił o tym, że Bóg daje nam na plecy wyłącznie takie ciężary, i taki krzyż - jaki jesteśmy w stanie, z Bożą pomocą unieść.

Najważniejsze, byś w tych arcytrudnych dla ciebie chwilach nie popadała w rozpacz. Pamiętaj, że Jezus dał ci w opiekę swoją Matkę... i swojej Matce powierzył Ciebie.
Szukaj wsparcia u Maryi, która przeszła razem z Synem drogę krzyżową. Nie zwątpiła, nie poddała się... choć pewnie i na nią ludzie wskazywali palcem: "oto matka złoczyńcy"... ona się nie poddała, niosła swój krzyż... nie straciła wiary, nadziei i miłości.

Bóg doświadcza tych, których kocha. Tak jak złoto hartuje się ogniem...

Madziowa

Wujek dzisiaj właśnie zmarł... I jak tu myśleć pozytywnie ehh...

H.A.O.D.

Był dla ciebie bardzo bliską osobą?

Nathaniel · Wysłany: Wto 9:35, 01 Mar 2011 Temat postu: Re: Dlaczego ja?

Madziowa · Wysłany: Czw 19:10, 03 Mar 2011 Temat postu:

Może nie tak bliską dla mnie ,ale dla mojej rodziny tak . Jednak mieszkał ze mną w tym samym budynku i jakby nie było był bratem mojego ojca.
Nathaniel - nie jest łatwo pytać o takie rzeczy, chciałbym być tego na tyle pewna żebym nie musiała pytać o takie rzeczy.

barti91 · Wysłany: Czw 22:56, 03 Mar 2011 Temat postu:

Rodzice , cie bardzo kochają i na pewno czasem górę biorą emocje myślę dlatego , czasem jest niemiła atmosfera.

Matka zawsze kocha , i tylko ona wie czego dziecko chce. Ale na pewno musicie codziennie rozmawiać (ale nie o żeczech trudnych i ciężkich tylko tak po prostu o całym dniu) . Oczywiście jeśli masz jakiś problem to pogadaj o tym z rodzicami o tym . Trudne ale wykonalne Jezyk

.

Chciałem złożyć najszczersze kondolęcje i współczucia po śmierci wójka.

Z pozdrowieniami i darem modlitwy za wójka i całą twoją rodzinkę oraz wasze problemy .

1988_2010 · Wysłany: Czw 23:06, 03 Mar 2011 Temat postu:

barti91 · Wysłany: Czw 23:22, 03 Mar 2011 Temat postu:

No może są wyjątki , ale to są wyjątki. Ja mam przykład z obserwacji, ja chłopy zostają z dzieckiem , i po zaspokojeniu wszystkich możliwych przyczyn płaczu dziecka dzwonią do żony , a ta mówi zrób to i to , i trafia w sedno i to nie raz przez komórkę .

A to że matka zawsze kocha to bardziej sprowadzałem do Marii , matki Jezusa i wszystkich nas.

To Ją miałem na myśli.

Madziowa · Wysłany: Sob 13:43, 26 Mar 2011 Temat postu:

Eh teraz to już chyba w nic nie wierzę coraz gorzej jest... nie wiem już co mam ze sobą robić .Matka zaczęła rzucać się do mnie z łapami,wyzywa mnie od najgorszych dzisiaj nazwała mnie wywłoką możliwe ,ze straci pracę bo organizują jakieś strajki , do tego doszły straszne problemy finansowe .Co to kur**a ma być , ktoś się na mnie uwziął .Co jest do cholery? Przepraszam za te słowa ,ale jak inaczej mam to ująć.

Ela G. · Wysłany: Sob 15:05, 26 Mar 2011 Temat postu:

a nie masz mozliwosci sobie czegos wynajac i sie z chaty wyniesc?

barti91 · Wysłany: Nie 21:36, 27 Mar 2011 Temat postu: