Moja droga

Anastazja

Ostatnio, od jakiegoś miesiąca dopadło mnie skrajne lenistwo, przestałam się modlić, nie czuję w ogóle ducha modlitwy, zaczęłam powoli wracać do "starego życia" (przed nawróceniem) Nie mam wyrzutów sumienia popełniając jakiś grzech, nawet się nad tym nie zastanawiam, nie umiem się nagle uczyć, nic mi się nie chce, żadnych obowiązków domowych itp. Nawet te święta przeżyłam bardzo powierzchownie nie ciesząc się ze zmartwychwstania, a tak bardzo tego chciałam. W codziennej wieczornej modlitwie, na ile mnie tylko stać staram się skupić i proszę o siły i o zabranie ode mnie wszelkiego zła, lenistwa, ale nie widzę poprawy jak na razie. Wszystko jest mi obojętne, w dodatku rodzina i bliscy nie pomagają mi w przezwyciężeniu tego. Zaczęłam żyć na powrót płytko, płytko i powierzchownie myśleć i wgl wszystko się zmieniło. Jak wcześniej nie miałam takich stanów to i była głęboka modlitwa i starałam się nie grzeszyć i moje myślenie było głębokie, mądre a teraz to wszystko zniknęło... Proszę o jakieś rady, ja wy sobie radzicie z czymś takim?

Bobo

depresja?

Anastazja

Mam nadzieję że nie, a jak się objawia depresja?

madźka.

Anastazjo.. powiem Ci, że tutaj trzeba na wolę, tzn. "chcę" i robić to... Może nie "czujesz" modlitwy, widzisz w swoim życiu czynny złe, których wcześniej nie było... Ale jeżeli chcesz, to dasz radę... Tutaj trzeba przez rozum do serca... najpierw rozumowo czynisz, bo wiesz jak powinno być- choć wcale tego "nie czujesz", nie chcesz. Z czasem zwrócisz uwagę, że Twoja intencja jest z serca, a nie rozumu... To jest szkoła trwania...

Elementnieba

Ela G.

Emblemat nie koniecznie ja wiele razy mialam tak ale jak sie komus wygadalam drugiego dnia bylo juz lepiej. tak jak pisze madźka trzeba sie wziasc za siebie robic swoje tak jak do tej pory a z czasem reszta wroci sama. i trzeba Mu w tym zaufac.

Elementnieba

Nathaniel

Aniolek

a może źródło tkwi w jakimś problemie zdrowotnym?
A jak nie, to staraj się sama zwalczać, sama modlitwa nie pomoże, Pan Bóg nie zrobi "pstryk" i lenistwo zniknie.
Rób jakieś nawet najmniejsze postępy i bądź z tego dumna. Co dzień wiecej i wiecej..

piotr9024

Droga koleżanko, najważniejszy jest pierwszy krok, postaraj się zmotywować i na tą jedna chwilę osiągnąć pełnie koncentracji. Nie rób dalekosiężnych planów, nie stawiaj sobie zbyt wygórowanych celów. Widzę, że tracisz powoli wiarę w siebie, a proś Boga o to tylko czego sama nie możesz dokonać, ty możesz to zmienić ale nie będzie to na pewno zmiana gwałtowna i od razu widoczna. Koncentruj się na prostych zadaniach i wykonuj je skrupulatnie, konsekwencja da owoce i ani się obejrzysz a lenistwo zniknie, co za tym idzie powróci wiara w siebie, potem pewność siebie i własnych osądów i na ponów osiągniesz "głębokość myślenia" jak sama to ujęłaś. Powodzenia