Moja droga

katerina

Pewien stary człowiek poważnie zachorował. Jego proboszcz przyszedł go odwiedzić. Kiedy tylko wszedł do pokoju chorego, od razu postrzegł puste krzesło, ustawione obok łóżka chorego. Ksiądz zapytał, dlaczego stoi właśnie tutaj.

Stary mężczyzna odpowiedział z uśmiechem:

- Wyobrażałem sobie, że na tym krześle siedzi Jezus i zanim ksiądz przyszedł, rozmawiałem z Nim... Przez długie lata uważałem modlitwę za coś bardzo trudnego, aż pewien mój przyjaciel powiedział, że modlitwa to rozmowa z Jezusem. I teraz wyobrażam sobie Jezusa siedzącego naprzeciw mnie na krześle, mówię do Niego i słucham, co On mi odpowiada. Nie mam już żadnych trudności z modlitwą.

Kilka dni później córka chorego przyszła do proboszcza z wiadomością, że jej ojciec umarł.

Powiedziała:

- Zostawiłam go samego tylko na dwie godziny.

Kiedy po powrocie weszłam do pokoju, znalazłam go martwego. Głowę miał opartą o puste krzesło, które zawsze kazał ustawiac obok swego łóżka.

Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą(Mt 5,

.

Christianos

hm nie powinno się modlić w taki sposób. To trochę przypomina rozmowe z duchami.
A tymczasem Jezus znajduje się w Niebie i to my mamy iść za Jezusem a nie wyobrażać sobie, że On przychodzi do nas...

barti91

No ale Jezus jest zawsze koło nas. Nigdy nas nie opuszcza.

AniolStroz

No tak, ale jak on niby rozmawiał z Jezusem, to skąd znał odpowiedzi na jego pytania?