Moja droga

Bobo

Aaaa! Nawiasem dopowiem coś na twój argument, że tłumaczenie powinno być z oryginału. Nie wiem czy wiesz ale twój KK robi Ciebie 'na szaro' bo....:

madźka.

Szukałam i nie znalazłam..

Będę czytać te tłumaczenia sprzed 2001roku. Wesoly

Dobra.. nie komentuje tego bardziej, bo nie mam o tym żadnych informacji. Tyle powiem, że to co w liturgii, to nie wszystko, co jest w KK... ja mogę sobię czytać Biblię nieliturgiczną... tyle przekładów, że mi odpowiedniego chyba nie braknie.. mam nadzieje. Wesoly

Bobo

madźka.

Widzisz.. Bobo, a ja chciałam wcześniej napisać, że niby pisze, że szukając znajdziemy, a ja nic... Wesoly

No, ale... co z tego że w przekładzie na hebrajski jest imię Boże użyte? Możesz podać jakiś stary przekład hebrajski NT, gdzie jest tetragram?
Czy nie lepiej brać pod uwagę najstarsze manuskrypty danego tekstu niż przekład na hebrajski?
Dzięki, że jeszcze raz napisałeś.

Bobo

Tekst Szem-Toba choć nie ma w nim tetragramu ale... poczytaj:

Szem-Tob zamieścił hebrajski tekst Ewangelii według Mateusza w swym utworze polemicznym ‘Éwen bòchan. Ale skąd przepisał ten tekst? Profesor George Howard po bardzo dokładnym zbadaniu tej sprawy sugeruje, że „Ewangelia według Mateusza w hebrajskim tekście Szem-Toba pochodzi mniej więcej z pierwszych czterech wieków naszej ery”. Niektórzy mogą się z nim nie zgodzić.
Howard zauważa: „W Ewangelii według Mateusza zamieszczonej w tym hebrajskim tekście wyraźnie dają się zauważyć liczne różnice w porównaniu z kanoniczną Ewangelią spisaną po grecku”. Na przykład według tekstu Szem-Toba Jezus powiedział o Janie: „Zaprawdę wam mówię: Wśród wszystkich narodzonych z niewiast żaden nie został wzbudzony większy niż Jan Chrzciciel”. Brakuje tam jednak dalszych słów Jezusa: „Lecz pomniejszy w królestwie niebios jest większy niż on” (Mateusza 11:11). Wiele podobnych różnic istnieje między zachowanym tekstem Pism Hebrajskich a odpowiednim fragmentem greckiej Septuaginty. Mimo takich różnic owe starożytne teksty odgrywają pewną rolę w badaniach porównawczych.
Jak już wspomniano, są uzasadnione powody, by uważać, że w Ewangelii według Mateusza przepisanej przez Szem-Toba słowo „Imię” występuje w miejscach, w których Mateusz rzeczywiście użył tetragramu. Dlatego od 1950 roku między innymi tekst Szem-Toba służy jako podstawa do wprowadzenia imienia Bożego w Chrześcijańskich Pismach Greckich i właśnie na ten dokument powołano się w opublikowanym w kilku językach Piśmie Świętym w Przekładzie Nowego Świata — z przypisami.

Wspominałem też o przekładzie Delitzscha...

Matthew and Hebrews, Heb. and Lat., by Sebastian Munster 1537

Matthew, Heb. by Quinquarborteus 1551

Liturgical Gospels Heb., by F.Petri 1573

i wiele innych, za dużo by wymieniać...

Jako ciekawostkę podam, że znaleziono LXX (choć to po grecku) z tetragramem...

Wzięto pod uwagę również i takie odkrycie...

Dawne teksty żydowskie wskazują, że chrześcijanie pochodzenia hebrajskiego posługiwali się w swoich pismach imieniem Bożym. Tosefta, spisany zbiór ustnych reguł sporządzony około 300 roku n.e., wspomina o tekstach chrześcijańskich, które były palone w sabat:

„Nie ratują od ognia ksiąg ewangelistów i ksiąg minim [utożsamianych z hebrajskimi chrześcijanami]. Ale pozwalają, by płonęły tam, gdzie są (...) one oraz zawarte w nich zapisy Imienia Bożego”.

Według tego samego źródła rabin Jose Galilejczyk, który żył na początku II wieku n.e., powiedział, że w inne dni tygodnia „należy wyciąć zapisy Imienia Bożego, które w nich są [w pismach chrześcijan], zachować je, a resztę spalić”
(The Tosefta — Translated From the Hebrew With a New Introduction pod redakcją Jacoba Neusnera).
Istnieje zatem mocny dowód, że w II wieku n.e. Żydzi napotykali w chrześcijańskich tekstach imię Jehowa/Jahwe

madźka.

Bobo

madźka.

No ja wiem.. tj. "to imię" i tak zastępowano tetragram. Tylko, że przeczytałam, że w tekście pisanym, to zazwyczaj zastępowano JHWH, a więc niekoniecznie. Jezyk

Bobo

madźka.