Moja droga

slav

ale do kogo ty piszesz kolezko?...do mnie? do slava?....dawaj...pokaz co masz do powiedzenia o ewolucji.
podkreslajac temat zapytam...mam nadzieje,ze wiesz kim byla twoja pramatka?

kowalskil

Zorian

Osobiście żadnej religii nie odmawiam racji. Uważam, że każda z nich to przede wszystkim ludzka opowieść, dziejąca się w określonym czasie i miejscu, wyrażona w tym lub innym języku, pośród takich a nie innych okoliczności przyrody, a więc i doświadczanych wokół świętości. Przy takiej różnorodności świata i ludzkości trudno by było o jedną religię, która w pełni wyrażałaby duchowość każdego człowieka, narodu, kultury i tak dalej. Sądzę, że religia jest przede wszystkim pewną formą stosunku człowieka wobec świata i rzeczywistości duchowej - stąd uważam, że ów stosunek może na różne sposoby się wyrażać. Oczywiście na gruncie religii objawionych taki pogląd byłby nie do przyjęcia. W przypadku np. chrześcijaństwa może być mowa tylko o jednej religii prawdziwej, danej od Boga.

Bobo

Zorian

Ani jedno ani drugie. Powinna być wytworem naturalnej ewolucji. Wspólnym dziełem społeczeństw i bogów, tym miejscem gdzie człowiek, zakorzeniony w danej kulturze, staje w obliczu tego co święte.
Religie "autorskie", wymyślone przez jednego człowieka chyba trudno traktować poważnie. Trochę inaczej to wygląda na Wschodzie, gdzie mamy wielkich twórców religii - wszyscy oni jednak bazowali na starszych tradycjach, z którymi wcale nie mieli zamiaru zrywać i raczej nie zrywali. Budda zachęcał do odwiedzania hinduskich świątyń, Laozi i Konfucjusz wyznawali tę samą tradycyjną chińską religię, mieli jednak odmienne systemy filozoficzne i tak dalej. Religie objawione natomiast mają inne moim zdaniem mankamenty:
1. Przywiązanie do jednego tekstu traktowanego autorytatywnie (do czego dochodzi problem przekładu - judaizm i islam wybrnęły z tego zakazując użycia swoich tekstów w innych językach niż powstały - modlitwy są tylko po hebrajsku lub arabsku, chrześcijaństwo skończyło gorzej, bo od początku bazowało na przekładach, w dodatku miało trzy główne oficjalne języki - łacinę, koine i aramejski - po tych liniach językowych potem dokonały się podziały co warto zauważyć - a w niektórych sporach teologicznych istotną rolę grało odmienne zabarwienie semantyczne danych słów w każdym z języków).
2. Absolutyzm moralny i fałszywy uniwersalizm. Przekonanie, że ma się prawdę od samego Boga bardzo często służyło i służy wciąż traktowaniu wszelkich innych poglądów jako fałszywe lub wręcz złe. Stąd imperatyw nawracania pogan, często brak poszanowania dla ich świętości. Podziały, schizmy i wojny religijne też mają tu źródło. Po sporach o tekst dość prędko pojawiają się spory o interpretację. A że chodzi o ostateczną i absolutną prawdę, w dodatku o znaczeniu zbawczym, to robi się już groźnie Mruga

Religie naturalne mają moim zdaniem tę zaletę, że rozwijały się organicznie przez całe tysiąclecia, dzięki czemu mogły pozostać w zgodzie z człowiekiem i naturą.