Moja droga

katerina

Cicha,pokorna,
uniżona nad miarę...
Swym stokrotkowym
wdziękiem
Zdobyłaś serce Boga.
W ogrodzie Jego,choć kwiatków
pięknych naręcza ma całe,
To właśnie nad tobą
pochyla się codzień
To twoje siostry zrywa najchętniej
I takie radosne w ubóstwie swoim,
Czyste
w rozkwitłej płatków swej bieli
Kładzie je u stóp
swego odwiecznego tronu
Zdobyłaś Go,a On zdobył ciebie!
Nazwał cię oblubienicą
Serca swojego
i położył w tobie ogromną nadzieję
Gdyż tak jak On ukochałaś pokorę
Przyżekłaś Mu miłość,
On przyjął wyznanie
wkładając ci na głowę
czystości koronę
I mnie urzekłaś
cichy,mały kwiatku...
Ja także będę stokrotką Jezusową...