Moja droga

pili dżin · Gość

ludzie uprawiają seks, wtapiając rodzą się dzieci coraz to nowe i nowe, każdy nowy dzieciak to nowa dusza do przeegzaminowania pod kątem czy nadaje się do życia w niebie czy nie, dusz od początku świata pojawił się więc już kwantylion i ciągle ich przybywa....

po co Bóg się w to bawi?

ateista

No cóż, chyba nikt nie zna odpowiedzi na to pytanie, a ja też jestem ciekaw.

Mi osobiście wydaje się, że znudziło mu się sprawowanie pieczy nad człowiekiem by go tornado nie zabiło, albo trzęsienie ziemi, albo jakieś tam choróbsko, to znalazł sobie inne zajęcie i egzaminuje te dusze, w końcu od początku świata trochę ich będzie. Ale nieeee to by chyba deprecjonowało jego potęgę i to że jest wszechmocny.

carrissime

Bóg mówi: "znałem cię, zanim utkałem cię w łonie twej matki". Zna Ciebie znacznie lepiej niż Ty sam. Pan Bóg stworzając Ciebie daje Ci szansę. To czy ją wykorzystasz, to już Twoja sprawa.
Bóg "tka" człowieka z miłości, dostaje on pozwolenie bycia z Nim.
Nie zastanawiaj się nad kwantylionami dusz, ale ciesz się, że Ciebie dosięgła Miłość najcenniejsza, zbawcza.

I dajcie spokój z tym egzaminowaniem. Sądzicie, że Bóg siada na stołku, bierze listę i wyczytuje po nazwisku do odpowiedzi, następnie zadając 2-3 pytania wysyła na prawo lub na lewo? To by było zbyt proste. Życie jest egzaminem, który zdajesz lub nie.
Nie wyobrażajcie sobie Boga Wszechmogącego jako słabego i ograniczonego człowieka.

ateista

carrissime

Mam specyficzne poczucie humoru. Być może źle odczytałem myśl, nie zauważając ukrytej tam ironi.
Miłość przejawia się np. w tym, że żyjesz. Nie wystarcza Ci?
Podobno Ci którzy cierpią są bliżej Boga dla samej zasady.
Cierpiący (niektórzy) radują się ze swego cierpienia (jakkolwiek to zabrzmi) że spotkał ich ten sam los co Jezusa. Ich serce choć pełne bólu dąży do doskonałości jaką jest Miłość. Uważają siebie za wybranych. Ofiarują swoje cenne cierpienie, jednak nic nie znaczące w oczach zwykłego człowieka, w porównaniu do śmierci krzyżowej.
Podobno jak boli Cię mały palec u lewej nogi jesteś bardziej podobny do Boga; On ofiarował swe cierpienie za Ciebie, za mnie i Twego sąsiada, a Ty potrafisz ofiarować swe cieprpienie?
Warto nadmienić, że nie chodzi o jakieś samookaleczanie się (choć i takie przypadki znamy z historii) aby się zbliżyć do Boga. Jest wiele innych dróg, nie chcę powiedzieć, że lepszych czy prostszych.
Skończę na tym, że ludzie wierzący, którzy są chorzy, niepełnosprawni nie użalają się nad sobą, ale czują, że zostali wybrani. Znowu ludzie zdrowi, w kwiecie wieku nie są na niebieskim marginesie.
Dla Boga jestśmy równi, a różni ludzie, różnie sobie wszystko tłumaczą.

Nie jestem żadnym teologiem. Nie mam pojęcia co jest prawdą a co nie. Ja tylko wierzę! ...i lubię pisać na tym forum.

ateista

Zawsze się znajdzie wytłumaczenie, tak jak i w tym wypadku.

carrissime

Oczekujesz ode mnie odpowiedzi? Mam napisać w jak sposób przejawia się miłość Boga?

ateista

Tak tylko proszę to jakoś uzasadnić w normalny sposób podając normalne logiczne argumenty, bo doprawdy odpowiedz na pytanie "dla czego tak jest? - BO TAK" mnie nie satysfakcjonuje.

carrissime

Uważasz, że pochodzisz od planktonu?
Jeśli tak, to może pomodlę się, aby Bóg doświadczył Cię swą miłością, bo każdego doświadcza innaczej, co jest chyba rzeczą jasną; każdy to inaczej odbiera.

W którymś z postów wspomniałeś, że pochodzisz z katolickiej rodziny i był czas kiedy mocno wierzyłeś. Coś jest dla mnie nie jasne. Prosisz mnie, aby powiedzieć Ci o miłości Boga, a co było powodem twej gorliwej wiary? Chyba musiałeś czuć coś czy wierzyłeś tak ślepo, bo mama Ci kazała? W takim razie to nie była mocna wiara, a naśladowanie.
Mała nieścisłość się pojawiła.

ateista