Moja droga

maraskin

Chciałbym tutaj założyć temat poruszający w moim odczuciu bardzo ważny aspekt zbawienia a mianowicie wiarę.
Studiując Pismo S.T jak i N.T. zarazem dochodzę do wniosku że ludzkość dzieli się na 3 grupy:

-tych co nigdy nie poznają Boga [np fragment z Ks. Ezechiela opisujący że woda wypływająca ze Świątni Boga nie dotrze do pewnych miejsc]

-tych co poznali Boga (wybranych)

*lecz przez wyrastające ciernie i osty odrzucających Go.

*oraz wierzących którzy w pewnym momencie swojego życia poznali Chrystusa i uwierzyli aż do śmierci krzyżowej.

Ostatnie 2 grupy to Ci którym objawia się Bóg.
"(10) A gdy był sam, pytali Go ci, którzy przy Nim byli, razem z Dwunastoma, o przypowieść. (11) On im odrzekł: Wam dana jest tajemnica królestwa Bożego, dla tych zaś, którzy są poza wami, wszystko dzieje się w przypowieściach, (12) aby patrzyli oczami, a nie widzieli, słuchali uszami, a nie rozumieli, żeby się nie nawrócili i nie była im wydana /tajemnica/.
Ewangelia wg Marka 4
Biblia Tysiąclecia

(12) aby patrząc, widzieli, a nie ujrzeli; i słuchając słyszeli, a nie rozumieli, żeby się czasem nie nawrócili i nie dostąpili odpuszczenia.
Ewangelia wg Marka 4
Biblia Warszawska

(12) "Aby patrzeli, a nie widzieli, słuchali, a nie rozumieli, i aby się przypadkiem nie nawrócili, i nie odkryli tajemnicy".
Ewangelia wg Marka 4
Biblia Poznańska

(12) żeby patrząc, Patrzyli, a jednak nie widzieli, i słuchając, słyszeli, a jednak nie pojęli sensu ani w ogóle nie zawrócili i nie dostąpili przebaczenia"
Ewangelia wg Marka 4
Biblia Nowego Świata

Jak uważacie jak ten powyższy fragment należy skonfrontować z fragmentem Jan 3:16 ? Kim są wszyscy - Którzy uwierzą?
O tajemnicy danej jedynie tym których dał Ojciec Chrystusowi pisze także Paweł w swoich Listach.

czerwony (z miłości)

Bardzo ciekawy wątek.

No cóż odpowiedź dla mnie nie jest prosta, ale wg mnie istnieje.

Po pierwsze jest tak, że na kartach PŚ, zwłaszcza ST możemy znaleźć słowa: "Bóg uczynił Jego (Ich) serca zatwardziałymi ... [wobec jakiejś sytuacji-przyp.]". Po drugie na pierwszy rzut oka takie podejście Boga, kłóci się z Jego zapewnieniem wolnej woli człowieka.

Jednak możemy to wyjaśnić w taki sposób,że plany Boże są ustalone co do tego co ma się zdarzyć (konfrontacja dobra ze złem), lecz plany te nie obejmują konkretnie żadnego człowieka który ma wolną wolę i może zdecydować po której stronie stanie (dobra czy zła). Innymi słowy niezależnie od tego po jakiej stronie opowie się konkretny człowiek, określone plany Boże i tak zostaną wykonane.

Nie mniej jednak najważniejsza w wyjaśnieniu tego tematu jest wiara i pokora. Otóż musimy pokornie przyjąć prawdę o naszej ludzkiej ułomności, niedoskonałości i ograniczeniu w poznaniu Boga i Jego planów.
Dystans i pokora wobec własnych możliwości poznawczych zwłaszcza wobec takich tematów jak: czas, przyszłość, nieskończoność-skończoność jest podstawą WIARY I UFNOŚCI BOGU :-D

Całą tą kwestię bardzo dokładnie opisuje i tłumaczy "List do Rzymian" rozdział 9-10. Polecam!

Pozdr

maraskin

Czyli nadal stoimy w martwym punkcie.
A zatem przytoczę kolejny wers z Pisma.

"(17) I stanie się tak, że kto ujdzie przed mieczem Chazaela, tego zabije Jehu, a kto ujdzie przed mieczem Jehu, tego zabije Elizeusz. (1

Zachowam w Izraelu jako resztkę siedem tysięcy, tych wszystkich, których kolana nie ugięły się przed Baalem, i tych wszystkich, których usta go nie całowały. (19) Odszedł więc stamtąd i znalazł Elizeusza, syna Szafata, przy orce."1 Księga Królewska 19

czerwony (z miłości)

Chyba się troszeczkę zagubiłem i nie do końca wiem czego oczekujesz?
Czy widzisz sprzeczność w tych dwóch fragmantach, które przytoczyłeś?

Ja muszę Ci powiedzieć, że takiej sprzeczności (jak na razie) nie widzę.
Receptą na wszystkie wątpliwości jest WIARA, WIARA, i jeszcze raz WIARA.
Mówi nam o tym św. Paweł w liście do Rzymian:
"6 Nie znaczy to jednak wcale, że słowo Boże zawiodło. Nie wszyscy bowiem, którzy pochodzą od Izraela, są Izraelem, 7 i nie wszyscy, przez to, że są potomstwem Abrahama, stają się jego dziećmi, lecz w Izaaku uznane będzie twoje potomstwo, 8 to znaczy: nie synowie co do ciała są dziećmi Bożymi, lecz synowie obietnicy są uznani za potomstwo. 9 Albowiem to jest słowo obietnicy: Przyjdę o tym samym czasie, a Sara będzie miała syna. 10 Ale nie tylko ona - bo także i Rebeka, która poczęła [bliźnięta] z jednego [zbliżenia] z ojcem naszym Izaakiem. 11 Bo gdy one jeszcze się nie urodziły ani nic dobrego czy złego nie uczyniły - aby niewzruszone pozostało postanowienie Boże, powzięte na zasadzie wolnego wyboru, 12 zależne nie od uczynków, ale od woli powołującego - powiedziano jej: starszy będzie służyć młodszemu, 13 jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, a Ezawa miałem w nienawiści.
14 Cóż na to powiemy? Czyżby Bóg był niesprawiedliwy? Żadną miarą! 15 Przecież On mówi do Mojżesza: Ja wyświadczam łaskę, komu chcę, i miłosierdzie, nad kim się lituję. 16 [Wybranie] więc nie zależy od tego, kto go chce lub o nie się ubiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie. 17 Albowiem mówi Pismo do faraona: Po to właśnie cię wzbudziłem, aby okazać na tobie moją potęgę i żeby rozsławiło się moje imię po całej ziemi. 18 A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, a kogo chce, czyni zatwardziałym.
19 Powiesz mi na to: Dlaczego więc Bóg czyni jeszcze wyrzuty? Któż bowiem woli Jego może się sprzeciwić? 20 Człowiecze! Kimże ty jesteś, byś mógł się spierać z Bogiem? Czyż może naczynie gliniane zapytać tego, kto je ulepił: "Dlaczego mnie takim uczyniłeś?" 21 Czyż garncarz nie ma mocy nad gliną i nie może z tej samej zaprawy zrobić jednego naczynia ozdobnego, drugiego zaś na użytek niezaszczytny? 22 Jeżeli więc Bóg, chcąc okazać swój gniew i dać poznać swoją potęgę, znosił z wielką cierpliwością naczynia [zasługujące] na gniew, gotowe na zagładę, 23 i żeby dać poznać bogactwo swojej chwały względem naczyń [objętych] zmiłowaniem, które już wprzód przygotował ku chwale, 24 względem nas, których powołał nie tylko spośród Żydów, ale i spośród pogan...?
25 Mówi o tym u Ozeasza:
Nazwę "lud nie mój" - ludem moim,
i "nie umiłowaną" - umiłowaną.
26 I stanie się: w miejscu, gdzie im powiedziano:
"Wy nie jesteście ludem moim",
tam nazywać ich będą synami Boga żywego.
27 O Izraelu zaś głosi Izajasz:
Choćby liczba synów Izraela była jak piasek morski,
tylko Reszta będzie zbawiona.
28 Bo Pan wypełni na ziemi swoje słowo skutecznie i bez zwłoki.
29 Jak to też Izajasz przepowiedział:
Gdyby Pan Zastępów nie zostawił nam potomstwa,
stalibyśmy się jak Sodoma
i bylibyśmy podobni do Gomory.
IZRAEL PONOSI WINĘ ZA SWOJE ODRZUCENIE
Błędne ujęcie sprawiedliwości
30 Cóż więc powiemy? To, że poganie nie zabiegając o usprawiedliwienie, osiągnęli usprawiedliwienie, mianowicie usprawiedliwienie z wiary, 31 a Izrael, który zabiegał o Prawo usprawiedliwiające, do celu Prawa nie doszedł. 32 Dlaczego? Ponieważ zabiegał o usprawiedliwienie nie z wiary, lecz - jakby to było możliwe - z uczynków. Potknęli się o kamień obrazy, 33 jak jest napisane ..."

Tylko Ci mogą być zbawieni którzy są pokornego serca i wielkiej wiary.
Którzy to będą nie wiemy, to wie tylko Bóg.

Poza tym jest jeszcze sprawa tego, do czego zostaliśmy powołani.
I tak np. Poncjusz Piłat został powołany do rządzenia. Ale czy na nasz ludzki rozum dobrze wykonywał swoje obowiązki, skoro wydał naszego Pana na śmierć.
Myślę, że tak bo Jezus musiał wypełnić Pismo, a Pismo zapowiadało co się stanie i w jaki sposób się to stanie. Odpowiedzi udziela, także sam Pan Jezus mówiąc do Piłata: "Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdyby ci jej nie dano z góry. Dlatego większy grzech ma ten, który Mnie wydał tobie".
Piłat nie znał wcześniej Jezusa, Judasz Go znał, a mimo tego Go zdradził.

Nikt z nas nie wie do czego powołał nas Bóg. Ale w myśl słów "kołaczcie, a otworzą Wam ... proście, a będzie Wam dane", musimy z pokorą i wiarą modlić się o to abyśmy nie byli skazani odrzucenie przez Boga, a ufać z wiarą w to, że Bóg kiedyś się do nas przyzna jako do swoich dzieci.

"Co dla zmysłów niepojęte niech dopełni wiara w nas..."

Pozdr

maraskin

A wiarą jest Chrystus, a Chrystus jest Prawem, a Prawo jest łaską. A Ojciec chce tylko tych co czynią naukę Jego Jedynego Syna aby również stali się Synami Bożymi. Tylko że tych dał Ojciec Chrystusowi i Ci tylko zrozumieją. Więc Ojciec udziela Synostwa nie każdemu ale temu kogo sobie wybrał przed założeniem Świata. I tylko Ci uwierzą. Więc jak to jest z tą predestynacją?

maro110

maraskin

Opieram się na Piśmie. Nie staram się cytować myśli ludzkiej lecz Bożą.

madźka.

maraskin

madźka.

Bobo

Gdyby istniało przeznaczenie to... sądzenie człowieka za zły czyn byłoby godzeniem w porządek (los), który przeznaczył mu Bóg.
Dlaczego złodzieja karać za to, że Bóg przeznaczył go do kradzieży?

Poza tym... przeznaczenie wskazywałoby na to, że Bóg zaplanowały każdą złą rzecz jaka spotyka człowieka. Więc... słusznie należałoby go obwiniać za zło.
Po drugie... wiedziałby wszystko, co spotka daną jednostkę, gdyż sam to ustalił. A jednak w Biblii mamy werset, wskazujący na to, że Bóg pewnych rzeczy nie wie (pewnie dlatego, że nie chce wiedzieć z góry). Ale, jak kto będzie ciekawy to podam ten fragment, bo po próżnicy pisał nie będę... Mruga

Piotr

ja jestem ciekawy Bobo Wesoly

podasz?

Bobo

Proszę bardzo!

Jest to fragment opisujący próbę Abrahama:

Powiedział [mu]: "Nie wyciągaj ręki na chłopca i nie czyń mu nic [złego]! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś mu swego syna jedynego" (Rodz 22:12 KUL)

Podkreśliłem istotne w temacie słowa. gdyby Bóg wszystko wiedział, bo z góry ustalił, to... jak może potem mówić: 'teraz poznałem'? Mruga

Tak nie wypowiada się osoba, która d zawsze wszystko wie, jak uważają wierzący w przeznaczenie. I jak ci się podoba ten werset, Piotrze?

Piotr

dziękuje ci Bobo, tak myślałem, że chodzi ci o ten fragment. zawsze jak go słyszę czy czytam to zastanawiam się nad tym "teraz poznałem". po części się z tobą zgadzam, chociaż do końca nie wiem czy tak powinniśmy dane słowa rozumieć. może Bogu chodziło o to, że poznał w sensie że i tak wiedział, ale nie chciał tak jakby podglądać i chciał się przekonać dając Abrahamowi wolną rękę?

osobiście też nie wierzę w przeznaczenie. chociaż nie do końca hehe Wesoly

czasami wydaje się nam, że coś/ktoś jest nam przeznaczony, jednak to chyba raczej wymysł naszego własnego ja. być może pragniemy czegoś/kogoś tak bardzo, że zakorzeniamy w sobie ideę, że to coś/ten ktoś jest nam przeznaczony, gdyż wszystko na to wskazuję. układamy sobie różne elementy, które faktycznie pasują do siebie, ale wcale nie oznacza to, że nasz los jest z góry ustalony wcześniej, zanim się urodziliśmy. wiadomo, że każdy z nas ma swoje talenty, umiejętności i zdolności, które odkrywa (bądź nie) w ciągu swojego życia. jeden jest lepszy w tym, a drugi w tamtym, ale wszystkiego uczymy się sami. nikt nam nie mówi: rób to, bo jesteś w tym dobry i musisz to robić do końca życia bo jest to dla ciebie przeznaczone. a nawet jak tak mówi, to skąd ten ktoś może wiedzieć, co jest nam przeznaczone a co nie? prawda jest taka, że każdemu z nas przeznaczone jest życie, które możemy przeżyć jak tylko chcemy, a jak to zrobimy to wszystko zależy od nas.