Moja droga

madźka. · Wysłany: Śro 21:38, 17 Mar 2010 Temat postu: Czytania na każdy dzień.

Myślę, że wątek potrzebny, bo samo Słowo Boga tutaj gra rolę, a nie słowo ludzkie.
Dzisiaj bardzo poruszyła mnie Ewangelia na Eucharystii.
Bardzo dużo przekazuje.

(J 5,17-30)
Żydzi prześladowali Jezusa, ponieważ uzdrowił w szabat. Lecz Jezus im odpowiedział: Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam. Dlatego więc usiłowali Żydzi tym bardziej Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu. W odpowiedzi na to Jezus im mówił: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co On sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili. Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce. Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że nadchodzi godzina, nawet już jest, kiedy to umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, żyć będą. Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie, tak również dał Synowi: mieć życie w sobie samym. Przekazał Mu władzę wykonywania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym. Nie dziwcie się temu! Nadchodzi bowiem godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny - na zmartwychwstanie potępienia. Ja sam z siebie nic czynić nie mogę. Tak, jak słyszę, sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał.

Bobo · Wysłany: Śro 21:52, 17 Mar 2010 Temat postu:

Kto postawił zarzut, że Jezus łamie sabat?

madźka. · Wysłany: Śro 22:08, 17 Mar 2010 Temat postu:

A jak myślisz?

Bobo · Wysłany: Czw 11:07, 18 Mar 2010 Temat postu:

Zawistni żydzi. Tylko czy ich zarzut był uzasadniony? Jezus faktycznie łamał sabat???

madźka. · Wysłany: Czw 12:53, 18 Mar 2010 Temat postu:

Według Żydów tak, Jezus złamał ich prawa.

Człowiek jest dla szabatu, czy szabat dla człowieka?

Bobo · Wysłany: Czw 13:13, 18 Mar 2010 Temat postu:

madźka. · Wysłany: Czw 13:18, 18 Mar 2010 Temat postu:

Jezus nie łamał szabatu, to chyba logiczne?
Do czego dążysz?

Bobo · Wysłany: Czw 14:19, 18 Mar 2010 Temat postu:

madźka. · Wysłany: Czw 14:32, 18 Mar 2010 Temat postu:

Faryzeusze uważali, że Jezus złamał szabat, a tak nie było, bo oni z szabatu sobie zrobili dzień lenistwa.
Uważali, że był równy Bogu, bo mówił, że Bóg jest Jego Ojcem.
Bobo to są dwie odrębne sprawy i ja nic nie argumentuje. Pokazuje Ci, że ludzie uważali Jezusa za równego Bogu.
Ja Ci tutaj nic nie argumentowałam. Śmiem powiedzieć, że jesteś przewrażliwiony.

Rozumiesz po swojemu, a ja rozumiem po swojemu. Tak się nie dogadamy, ale za tom poglądami się wymienimy. Wesoly

Jezus nakazywał wierzyć w siebie, Jezus mógł wykonywać sąd, jak Ojciec.
Przypis z Ewangelii Jana:
Mówi to Bóg Wcielony: chwała Syna, równa chwale Ojca (J 8,24; J 17,5-24), została w czasie ziemskiego bytowania przesłonięta (J 1,14). Chrystus jako człowiek jest niższy od Ojca.

Bobo · Wysłany: Czw 15:21, 18 Mar 2010 Temat postu:

madźka. · Wysłany: Czw 15:46, 18 Mar 2010 Temat postu:

No Żydzi uważali, że Jezus czyni się równym Bogu. Takie było w tamtych czasach rozumowanie. Dlaczego Jezus ich słowom nie zaprzeczył?
Mówili, że bluźni, że korzysta ze złego, aby wyrzucać złego, ale to tylko dlatego, że nie rozumieli nic. Jezus powiedział dlaczego. A mówiąc Mu, że czyni się równym Bogu, to oskarżyli Go o bluźnierstwo, kłamstwo. Oni nie uważali Jezusa za równego Bogu, ale powiedzieli, że On się tak zachowuje, że tak mówi. Gdyby uważali Go za równego Bogu, to zwyczajnie by go posłuchali.

Bobo · Wysłany: Czw 16:28, 18 Mar 2010 Temat postu:

Cóż... opinie żydów na tema osoby Jezusa przypomina mi taką historię:

Kiedyś w szkle koledzy namawiali mnie do tego abym palił zapalił z nimi papierosa. Odmówiłem. Niedługo później, częstowali wódką. Też odmówiłem. Kiedyś zaproponowali abym poszedł z nimi 'na podryw' Mruga

Moja reakcja była jednoznaczna.

Madźka... czy wiesz jak mnie zaczęli nazywać?

Te, Bobo! Nie bądź taki święty! Księdzem jesteś? itp.

Czy byłem faktycznie święty? Absolutnie! (moich grzechów Tobie nie zdradzę, o nie! ).

Ale... złośliwość na tym polega, żę chcąc dokuczyć komuś to nie nazwiesz go: hej! jesteś czysty moralnie! Brawo, że nie psujesz sobie życia papierochami, jesteś powściągliwy i opanowany.
Tylko wychodzi się ponad tą faktyczną ocenę i... dorzuca coś na zasadzie szyderstwa: święty.

Piszę o tym dlatego, że z Jezusem było podobnie. Żydzi w swojej złośliwości nie nazywali Jezusa tak, jak było w rzeczywistości. Jakoś nie stwierdzali: o! To Ty jesteś Synem Bożym!
Ale musieli szyderczo przypisać mu wszystkie inne określenia... tylko nie to właściwe.

madźka. · Wysłany: Czw 17:07, 18 Mar 2010 Temat postu:

Oni nazywali Jezusa takim, jakim Go widzieli.
Widzisz, Bobo koledzy Cię wytykali palcami i w sumie mieli rację, że jesteś inny. Jezus też był inny. Mieli rację, że jesteś "święty"- nie dosłownie doskonały, ale o to chodzi, że przestrzegasz pewnych spraw. Dla nich to było nienormalne, bo oni mieli swój obraz świata. Opisali Cię takim jakim Cię widzieli, ze swojego punktu widzenia i w sumie mieli rację. Żydzi obrzucili błotem Jezusa. Był Im niewygodny, uważali, że czyni się równym Bogu. Dlaczego tak uważali? Zobaczyli, że jest ktoś wyższy od Nich i w dodatku osoba uboga. Dlaczego uważali, że Jezus jest równy Bogu? Powiedzieli tak, bo to zaobserwowali, tak to widzieli. Zachowywał się jak ktoś wyższy od człowieka. Z resztą to nie ważne, bo to nie jest fragment świadczący o tym, że Jezus jest Bogiem. Chociaż można tutaj zauważyć, że faryzeusze zaślepieni zauważali już coś "nad" w Jezusie.

Bobo wyobraź sobie...
Jest piękny dzień... podchodzi do Ciebie jakiś mężczyzna i mówi do Ciebie: Pójdź za mną! Co byś pomyślał? Dlaczego Apostołowie wszystko zostawiali i szli za Jezusem? Zostawili wszystko. Wybrali wytykanie palcami, narażanie swojego życia, sprzeciwienie się ogólnemu porządku dla nieznanego im mężczyzny. Co Jezus takiego w sobie miał? Zawsze mnie to ciekawiło. Wesoly

Co to za błysk w oku musiał być..

Arnon · Wysłany: Pią 13:33, 19 Mar 2010 Temat postu:

madźka. · Wysłany: Pią 14:52, 19 Mar 2010 Temat postu:

Arnonie, ale oni nie wiedzieli, że to Mesjasz. Jak człowiek do Ciebie podejdzie i powie: Pójdź za mną! To przecież nie będziesz wiedzieć kim owy człowiek jest. To coś innego było. A o błysku w oku, to taka przenośnia, rozumiesz? Wesoly

Uwierzyli Mu-ubogiemu człowiekowi, który nic im ludzkiego nie mógł zapewnić, zwykli ludzie. Zostawili wszystko co mieli i poszli. To jest bardzo ciekawe i piękne. Wesoly

Że Jezus nie kłamie, to po ludzku dowiadywali się dopiero z cudów, a co najważniejsze z Zmartwychwstania.

Arnon · Wysłany: Pią 15:44, 19 Mar 2010 Temat postu:

madźka. · Wysłany: Pią 15:48, 19 Mar 2010 Temat postu:

Dobra, ale wiedzieli to na100%. Wiary nie mieli mocnej, a o tym świadczy fragmencik z Mateusza 17, 19-20. Uwierzyli na Jego słowo.

Arnon · Wysłany: Pią 15:55, 19 Mar 2010 Temat postu:

madźka. · Wysłany: Pią 17:22, 19 Mar 2010 Temat postu:

Chodziło mi o to, że poszli za człowiekiem ubogim, uwierzyli na Jego słowo. Wesoly

(Łk 2,41-51a)
Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie. Lecz On im odpowiedział: Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca? Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany.

(Mt 1,16.18-21.24a)
Jakub był ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem. Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów. Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański.

(Rz 4,13.16-18.22)
Nie od [wypełnienia] Prawa została uzależniona obietnica dana Abrahamowi i jego potomstwu, że będzie dziedzicem świata, ale od usprawiedliwienia z wiary. I stąd to [dziedzictwo] zależy od wiary, by było z łaski i aby w ten sposób obietnica pozostała nienaruszona dla całego potomstwa, nie tylko dla potomstwa opierającego się na Prawie, ale i dla tego, które ma wiarę Abrahama. On to jest ojcem nas wszystkich - jak jest napisane: Uczyniłem cię ojcem wielu narodów - przed obliczem Boga. Jemu on uwierzył jako Temu, który ożywia umarłych i to, co nie istnieje, powołuje do istnienia. On to wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów zgodnie z tym, co było powiedziane: takie będzie twoje potomstwo. Dlatego też poczytano mu to za sprawiedliwość.

Arnon · Wysłany: Pią 23:27, 19 Mar 2010 Temat postu:

Motasz trochę Madziu. Zapoznaj się z tematem dokładnie, to porozmawiamy!

madźka. · Wysłany: Sob 6:53, 20 Mar 2010 Temat postu:

Arnonie, ja tutaj zamieszczam czytania na każdy dzień, a nie motam.
Zapoznaj się z celem tego tematu. Wesoly

Nie słowo Twoje, ale Słowo Boga.

(J 7,40-53)
Wśród słuchających Go tłumów odezwały się głosy: Ten prawdziwie jest prorokiem. Inni mówili: To jest Mesjasz. Ale - mówili drudzy - czyż Mesjasz przyjdzie z Galilei? Czyż Pismo nie mówi, że Mesjasz będzie pochodził z potomstwa Dawidowego i z miasteczka Betlejem? I powstało w tłumie rozdwojenie z Jego powodu. Niektórzy chcieli Go nawet pojmać, lecz nikt nie odważył się podnieść na Niego ręki. Wrócili więc strażnicy do arcykapłanów i faryzeuszów, a ci rzekli do nich: Czemuście Go nie pojmali? Strażnicy odpowiedzieli: Nigdy jeszcze nikt nie przemawiał tak, jak ten człowiek przemawia. Odpowiedzieli im faryzeusze: Czyż i wy daliście się zwieść? Czy ktoś ze zwierzchników lub faryzeuszów uwierzył w Niego? A ten tłum, który nie zna Prawa, jest przeklęty. Odezwał się do nich jeden spośród nich, Nikodem, ten, który przedtem przyszedł do Niego: Czy Prawo nasze potępia człowieka, zanim go wpierw przesłucha, i zbada, co czyni? Odpowiedzieli mu: Czy i ty jesteś z Galilei? Zbadaj, zobacz, że żaden prorok nie powstaje z Galilei. I rozeszli się - każdy do swego domu.

madźka. · Wysłany: Nie 7:57, 21 Mar 2010 Temat postu:

(Flp 3,8-14)
Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego. Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim - nie mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą sprawiedliwość, otrzymaną przez wiarę w Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga, opartą na wierze - przez poznanie Jego: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach - w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych. Nie [mówię], że już [to] osiągnąłem i już się stałem doskonałym, lecz pędzę, abym też [to] zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa. Bracia, ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem, ale to jedno [czynię]: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie.

(J 8,1-11)
Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On usiadłszy nauczał ich. Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę którą pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: Nauczycielu, tę kobietę dopiero pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co mówisz? Mówili to wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Lecz Jezus nachyliwszy się pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień. I powtórnie nachyliwszy się pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, wszyscy jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta, stojąca na środku. Wówczas Jezus podniósłszy się rzekł do niej: Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił? A ona odrzekła: Nikt, Panie! Rzekł do niej Jezus: I Ja ciebie nie potępiam. - Idź, a od tej chwili już nie grzesz.

Aniolek · Wysłany: Nie 13:11, 21 Mar 2010 Temat postu:

[link widoczny dla zalogowanych]

wystarczy podać stronę z czytaniami. Nie musisz codziennie ich tu kopiować.
Jak ktoś będzie chciał to zajrzy.
Pozdrawiam!

madźka. · Wysłany: Nie 13:16, 21 Mar 2010 Temat postu:

Ale tutaj można się zapytać itp.
Po kolejne nie trzeba tutaj koniecznie wpisywać czytania liturgiczne, a możne każdy dać tutaj ważny dla niego fragment.

Aniolek · Wysłany: Nie 13:25, 21 Mar 2010 Temat postu:

Nie widze w tym sensu.
No chyba że kogoś to interesuje??