Moja droga

salwinia

-m-m- może więc opuścisz to forum, skoro na innych czujesz się dobrze?
Po co się męczyć (i innych zarazem)?

Marek MRB · Gość

-m-m-

Marek MRB · Gość

Nie "wyzywać" lecz "nazywać".
Ktoś kto wprost pisze że nie interesują go opinie innych forumowiczów (a tak wprost oświadczyłeś) jest z definicji trollem.
I tyle.

-m-m-

salwinia

Skoro cie nie interesują argumenty - a publicznie to oświadczyłeś, dlatego proponuje wszystkim pozostałym użytkownikom, kompletnie ignorowanie postów -m-m-

-m-m-

Iwona19

Ja zawsze wierzyłam w istnienie Boga.

salwinia

Iwono, to prawdopodobnie kryzys - tak zwana noc ciemna - dopiero przed tobą. Smile

Chyba każdy ma w swoim życiu moment, w którym Boga nie widzi, Boga nie czuje, nad istnieniem Boga myśli...

Iwona19

Mam 19 lat. Przede mną studia teologiczne (od października zaczynam), codzienne kontakty z siostrami zakonnymi i księżmi. Obecnie to się nie zapowiada na kryzys i mam nadzieję, że go nie będzie.

salwinia

Wiesz, wyznacznikiem wielkości i intensywności wiary nie są ani studia teologiczne, ani księża, ani zakonnice - tylko i wyłącznie ŻYWA więź z Chrystusem.

Spójrz na Matkę Teresę, o.Pio, Augustyna - i praktycznie każdego innego świętego - oni zawsze w którymś momencie przeżywają noc ciemną. Dlatego nie warto się bronić przed tym, zakładać, że tak nie będzie -tylko UFAĆ i iść wszędzie tam, gdzie Bóg zaprowadzi.
Bóg jest INNY.
On objawia się kiedy chce, i zakrywa się przed nami kiedy chce.

Nie wiem czy wiesz, ale owo "święty, święty, święty..." śpiewane w Kościele, oznacza: "inny, inny, inny". Bo Bóg jest po trzykroć INNY.

andrzej

Iwona19

Salwina, ale ja ufam Bogu i kocham Go. Nie umiem wyobrazić sobie jakby wyglądało moje życie bez wiary. Zawsze Mu się zawierzam we wszystkim.

Marek MRB · Gość

salwinia

Iwonko, mam nadzieję, że Bóg będzie tym sensem zawsze.
Chodziło mi o to, by wyznacznikiem wiary stała się relacja z Bogiem - a nie relacja z księżmi czy zakonnicami, albo studia teologiczne. To o niczym nie świadczy, to samo mogą niewierzący. Sama zresztą to wiesz.

Andrzeju, oczywiście.

Pierwszy raz usłyszałam o tym na rekolekcjach wielkopostnych, ale puściłam to mimo uszu. Drugi raz usłyszałam o tym od swojego kierownika duchowego, bardzo wykształconego kapłana. Zdziwiło mnie to, więc zaczęłam szukać czegoś więcej.

Wystarczy sięgnąć do genezy słowa tam użytego lub do konkretnych opracowań na temat Liturgii.

Co znaczy, że BÓG jest ŚWIĘTY?
Słowami święty, święty, święty dajemy wyraz najwyższej transcendencji i niedoścignionej doskonałości Boga. Już w tym przejawia się "inność" - choćbyśmy nie wiem co robili, nie osiągniemy wszechwiedzy, wszechmocy, Bożej doskonałości.
ON jest INNY niż my.

Wróć do źródeł - wyrażenie "święty, święty, święty" jest użyte dwa razy. Raz w Starym Testamencie (w księdze Izajasza) i drugi raz w Nowym Testamencie.
My śpiewając Bogu na Mszy Świętej "święty, święty, święty" próbujemy się niejako podpiąć pod liturgię, która dzieje się TAM, u tronu Boga... Tam serafiny nieustannie oddają cześć Bogu. Dokładnie przed tym momentem kiedy Bóg ma się stać w Chlebie i Winie, wtedy śpiewamy Bogu o tej świętości - niedoścignionej doskonałości Boga...

W tym fragmencie Izajasza jest użyte słowo kadosz (przepraszam, znam to słowo ze słyszenia, nie wiem jak się pisze)- to słowo w swoim oryginale znaczy INNY.

Chodzi o to, że Bóg jest znacznie większy, zupełnie inny niż sobie Go wyobrażamy - bo to, co sobie wyobrażamy jest niepełne.

Polecam Ci posłuchać rekolekcji o.Adama Szustaka - wygłoszonych w marcu 2010 roku, a na których między innymi oparłam swoją wypowiedź.
Można ich posłuchać tutaj:
[link widoczny dla zalogowanych]

O INNOŚCI Boga o. Adam mówi w poniedziałkowej konferencji.

Jeśli cie to nie zadowala, na najbliższym spotkaniu mogę poprosić o pełniejsze wyjaśnienie mojego kierownika duchowego.

Marek MRB · Gość

Dodam że słownikowo "święty" to tyle co "oddzielony".

andrzej

Nie przekonuje mnie to.

Nathaniel

Marek MRB · Gość

Nie sądzę Nathanielu że "tak samo".
Nie wiem czy żyją lepiej lub gorzej od innych - wiem że wierzący żyją lepiej od siebie samych, gdyby byli niewierzący.
A wiem to po sobie.
Nie jestem szczególnie dobrym chrześcijaninem.
Nie z wszystkiego co robię jestem dumny.
Niemniej wiem doskonale i wyraziście, co bym robił, gdybym chrześcijaninem nie był.
Wierz mi, nie chciałbyś wówczas spotkać mnie na swojej drodze. A tym bardziej - wejść mi w drogę.
===================
NIemniej masz rację w tym że nie wierząc także spałbym, budziłbym się, jadł.
Wiara nic by w tym nie zmieniła.
To samo co Ty mówisz wierzącym o wierze, mogłaby powiedzieć orłowi kura o umiejętności latania - umiejętność ta nie zmienia tego że orzeł śpi, budzi się, je.

Iwona19

Nathaniel, w moim życiu bez wiary na pewno byłoby ciężko. Ale co przecierpiałam wewnętrznie (miałam pewne problemy) to zawsze znosiłam dla Boga.

-m-m-

Marek MRB · Gość

-m-m-

Marek MRB · Gość

-m-m-